Ben bu hayatta en çok anne olmayı sevdim. Sizden bir parçanızı doğacak ümidiyle beklemek, doğduğunda ağlama sesini duymak ve yüzüne dokunmak muhteşem bir duygu. İlk kez anne demesi ve adım atması ise anne olduğunuzun bir kez daha belgelendiği an… İşte, bu anda kalp atışlarınız duygularınızla birlikte göz pınarlarınızdan akıyor. Annelik makamına lâyık gördüğü için Yaradan’a şükrediyorsunuz. Çok şükür anneyim!.. İyi ki bu şükrümün sebebi bir tanecik kızım var!..
Bir kızım var. Tek evladım. 1.5 yaşından bu yaşına kadar hayatı okumamdaki en büyük etkenim. O, küçücük yaşında yetim kaldığında hiç kimsenin fark etmediği ama benim hep fark ettiğim anlarda bana öğretmen oldu. Babasını toprağın bağrına emanet ettiğimiz gün, o masum bakışı ve dokunuşuyla hayatın imtihanlardan ibaret olduğunu, inanarak ve mücadele ederek bu imtihanların üstesinden gelebileceğimi öğretti.
Hayat okulunun en gerçek öğretmeni… Soluduğum nefesim, kalp atışım, en zor anımda dayanağım, en mutlu anımda tebessümüm, yaşama sebebim; üniversitede okuduğun ‘İngilizce Öğretmenliği Bölümü’ ile de eğitim camiasında öğretmen olma yolunda adım adım ilerliyorsun. Rabbim sana sağlıklı, huzurlu, bereketli, hayırlı, mutlu bir ömür versin. Tüm olumsuzluklardan muhafaza buyursun. Vatanımıza, bayrağımıza, milletimize, dinimize hizmet eden başarılı öğretmenler zümresinde hep var olasın. İyi ki benim evladımsın. Bana bu hayatta en çok anneliği sevdiren meleğim; seni Allah için çok seviyorum ve ‘Öğretmenler Günü’nü kutluyorum.
Emine KUREN
Yazılarımın izinsiz ya da kaynak belirtilip link verilmeksizin kopyalanması, yayınlanması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na göre suçtur…
